دانشگاه که رفتم یهو همه چی درونم به هم ریخت، از وقتی با خوابگاه مواجه شدم بهم ریختم و خب شاید تنها و بدترین قسمت کار هم همین بود.
اولین قدمی که برداشتم این بود که رفتم دنبال کار، چون قطعا بدون کار و فقط محدود به خوابگاه و دانشگاه حالم بد میشد، به هر اموزشگاهی که میرسیدم درخواست میدادم و در نهایت تو یکی از بهترین اموزشگاهای شهر که مسویلش استادم هم بود و مرکز زبان دانشگاه بهم کلاس دادن و تدریس رو ادامه دادم، کلاسامو، همکلاییامو، استادامو، هم اتاقیامو حتی، همشونو دوست دارم، همه چیز خوب بود و هست اما بعضی شبا واقعا با گریه میخوابیدم چون از لحاظ روانی اذیت میشدم!
اما بازم اینقدر نقاط مثبت و خوب وجود داشت و داره که خیلی وقتا احساس خوشحالی و خوشبختی بکنم.
سمنان شهر خوبیه، توش قلبم آروم میگیره، برای همینه که فکر نمیکنم جای اشتباهی از زندگیم باشم اما بالاخره کسی هم نگفته زندگی دانشجویی اونم ارشد تو این شرایط قراره خیلی راحت باشه و خوش بگذره!
بهترین اتفاقش این بود که به رشتم علاقه مند تر شدم، دوست دارم بخونم و بیشتر مطالعه بکنم، بیشتر و بیشتر و این خیلی خیلی باارزشه برام!
با آدمای جدید آشنا شدم، خودمو محک زدم و نقاط ضعفمو بیشتر دیدم و باهاش مواجه شدم.
روزای این سه ماه گذشته شاید به زیبایی و مطبوعی سه سال قبلش نبودن اما ارزششو داشتن، ارزششو دارن ????
اگه یکمی سفت و سخت تر بگیرم و بیشتر تلاش کنم و بیشتر درس بخونم و بیصتر مطالعه بکنم????????✌️
اما هنوزم من سر حرفم هستم، چیزی که مهمه اینه که منی که کارشناسیم حاضر نبودم برا نورتون پول بدم، الان خوشحالم و ذوووق دارم که برای تولدم به پیشنهاد خودم یه نورتون 7 جلدی هدیه گرفم! و این یعنی علاقه و اشتیاق به این رشته و تحصیل توش! و واقعا چی مهم تر از اینه؟
حتی بهترین دانشگاه ها و بهترین استاد ها هم اگه این علاقه رو ایجاد نکنن تاثیری درون فرد ندارن و در بهترین حالت هم بعد از دو سال تموم میشن اما این علاقه میمونه و باعث میشن دلمون نخواد از حرکت بایستیم????✌️
علاقه ,خیلی ,دانشگاه منبع
درباره این سایت